مسافرت و عبرت گرفتن

مسافرت و عبرت گرفتن

قُلْ سیرُوا فی الْاَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَهُ‌الْمُجْرِمینَ 

69   ( نمل)

« بگو : بروید در روی زمین گردش کنید سپس بنگرید عاقبت و سرانجام گناهکاران چگونه بوده است »

     یکی از روزها وسط ظهر ، زودتر از معمول به آسایشگاه برگشتم دیدم تعدادی از بچه ها یکدیگر را دوره کرده و درباره سفر فرمانده وزیارت از عتبات عالیات داد سخن می رانند . یکی می گفت اگر فرماندهی به این مسافرت برود حتماً اخلاق و رفتارش تغییر می کند یکی می گفت در این مسافرت بر افتخاراتش افزوده می گردد چرا که همراه فرمانده لشگر است پس حتماً در موقع بازگشت درجه می گیرد به هر حال هر کدام از بچه ها چیزی می گفت و بالاخره روز موعود فرارسید لذا یک روز قبل از مسافرتش آیه بالا را قرائت کردم و در موقع بازگشت از سفر نیز همان را دوباره تکرار نمودم ولی آنچه خود مشاهده می کردم اثری از تغییر در وی ندیدم لذا یک هفته بعد تصمیم گرفتم آیه های 7-8 سوة جاثیه را تلاوت کنم باشد که این آیات در وی اثر کند .

آنجا که می فرماید:

     « وای بر هر دروغگوی گنهکار که پیوسته آیات الهی را می شنود که بر او تلاوت می شود اما از روی تکبر اصرار بر مخالفت دارد گوئی اصلاً آنرا نشنیده است چنین کسی را به عذاب دردناک بشارت ده »